ความรู้สึกที่มีค่า คือความรู้สึกที่สัมผัสได้ด้วยใจ

30 ธันวาคม, 2551

สัมนาโสตเทคโนฯ ครั้งที่ 23 (11-12 ธันวาคม)


การไปสัมนาครั้งนี้มีขึ้นในวันที่ 11-12 ธันวาคม ซึ่งก่อนหน้านี้เราจะรู้กันว่ามีงานศิลปหัตถกรรม 7-9 ธ.ค.51 ที่ จ.ลำปาง ซึ่งแอนเองก็ต้องพาเด็กๆ ไปแข่ง เช่นกัน วันที่ 5-6 ธค. 51 ยังมาเรียนอยู่ เดินทางไป
ลำปางตอนเที่ยงคืน ถึงลำปางตีสี่ รอจนเช้า โดนรถตู้โรงเรียนทิ้งอีก กับเด็ก 7 คน อยู่ลำปางเหนื่อยมาก
วันที่ 10 กลับไปนอนบ้านกับแม่คืนหนึ่ง บ่ายๆก็นั่งรถมาพิษณุโลก ถึง 2ทุ่ม เล่าไปเหนื่อยไป...เหอะๆๆ
มาถึงมอนอ ก็มาซ้อมรำศิลามณีอีกถึง เที่ยงคืน เหนื่อยมาก ปวดขาสุดๆๆ (ท่องไว้ ...อดทน..อดทน) พอถึงเวลาขึ้นรถ ก็หลับตลอดทาง แต่ที่ทุกคนต่างสนุกสนานกัน ก็ต้องไปเปลี่ยนเสื้อผ้าสุดหรูที่ปั้มน้ำมันนี่ละ (คิดๆ ไปก็ขำดี ช่วงนี้มีไรให้ตื่นเต้นตลอดเลย..แหะๆๆ)
เปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จเราก็ไปแวะทานข้าวกันก่อน (ไม่ได้ถ้าเทคโนจะไม่ถ่ายรูป...กล้อง...กดกันใหญ่)
สักพัก 8.00 น. ก็ถึงเวลาเข้าประชุมสัมนา การตอนรับในงานก็ดีนะค่ะ ได้กระเป๋าด้วย (มาจาก 500 เราป่าวน่า) สัมนาไปหลับตื่นๆๆ(แต่น่าจะหลับกว่าตื่นนะ) แต่ที่ทำให้ตื่นก็อาหารกลางวันนี่ละ (อร่อยจริงๆ...น่า)
กินอิ่มแล้ว ศิลามณีก็ต้องไปซ้อมแล้ว (จะบอกว่ายกขายังลำบากเลย ...คืนนี้จะรอดป่าว..อ้าวสู้ก่อน)
เหล่าศิลามณีไปซ้อมได้แล้ว (สถานที่ : ข้างๆรถคณะ) ซ้อมเสร็จ แบบงงงง.
พักก่อนเด๋วมาต่อวันหลัง ......................

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น